Βραβείο Εθελοντισμού

Το Σάββατο 14/05 μου απονεμήθηκε το βραβείο εθελοντισμού και κοινωνικής προσφοράς "Αναστασία Αντωνιάδου" ως εκπρόσωπο της εθελοντικής ομάδας Μήλου. Το Miloslife και ο φίλος Μάνος Τερζάκης μου έκανε κάποιες ερωτήσεις όσο αφορά την ομάδα και τον εθελοντισμό γενικότερα. Εδώ σας επισυνάπτω αυτές τις ερωτήσεις με τις απαντήσεις που του έδωσα.

1. Η δράση σας έφερε τη διάκριση και τη βράβευση. Τι αισθάνεστε;

Ευχάριστα συναισθήματα κυριαρχούν σίγουρα και είναι τιμή μου αυτή η βράβευση απλά μου φαίνεται λίγο περίεργο να με βραβεύουν για το αυτονόητο δηλαδή την αγάπη μου για τη Μήλο.

2. Ποιά ήταν τα κίνητρα της ίδρυσης της ομάδας; Εντοπίσατε κενό στο νησί, στα θέματα της φροντίδας για τον τόπο, εντοπίσατε ...δικές σας ανάγκες ή και τα δύο;

Αυτή η ομάδα πιστεύω ότι ήταν ιδέα και ανάγκη πολλών απλά εγώ πείρα την πρωτοβουλία για το ξεκίνημα. Από εκεί και πέρα το νερό μπήκε στο αυλάκι από μόνο του, έγινε ποτάμι και ευελπιστούμε να γίνει θάλασσα. Κενά στο νησί υπάρχουν πάρα πολλά . Αρκεί μια ματιά έξω από την πόρτα των σπιτιών μας για να τα δούμε. Καλώς η κακώς οι δημόσιες υπηρεσίες με τα σημερινά δεδομένα της κρίσης δεν μπορούν να καλύψουν αυτά τα κενά στο νησί. Ο εθελοντισμός είναι η μοναδική λύση στους δύσκολους καιρούς που περνάμε όσο αφορά την φροντίδα του περιβάλλοντος και του νησιού μας γενικότερα.

3. Εχετε σκεφτεί τη συνέχεια για την ομάδα σας διαφορετικά, πιο διευρυμένα, ή θα συνεχίσετε με το μοντέλο που δουλεύετε;

Η ομάδα έχει ζωή 15 μήνες και μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα έχουν γίνει σχεδόν 50 δράσεις. Αυτό δείχνει ότι λειτουργεί καλά αν και στηρίζεται στην όρεξη και στην τρέλα λίγων ανθρώπων. Μέχρι να εκπληρωθεί ο πρωταρχικός σκοπός της ομάδας το μοντέλο διαχείρισης θα παραμείνει έτσι με πολύ μικρές αλλαγές απλά ελπίζουμε οι λίγοι να γίνουν πολύ περισσότεροι. Η ομάδα με λίγα λόγια λειτουργεί ως εξής. Καταρχήν δεν είναι σύλλογος η οποιαδήποτε νομικό πρόσωπο οπότε δεν κλείνετε σε γραφεία ούτε περιορίζεται σε κάποιο καταστατικό. Δεν έχει προέδρους και συμβούλια για να μην υπάρχουν αντιπαραθέσεις και καβαλίκεμα καλαμιών παρά μόνο κάποιοι άνθρωποι έχουν αναλάβει ξεχωριστά κάποιο λειτουργικό κομμάτι της ομάδας όπως την ενημέρωση, την οργάνωση των δράσεων, την συνεργασία με τους δημοτικούς φορείς και άλλα πολλά. Ο πρωταρχικός σκοπός της ομάδας είναι να πάψει να υπάρχει. Τι εννοώ με αυτό. Ελπίζουμε κάποια στιγμή να μην χρειάζεται να οργανώνονται όλες αυτές οι δράσεις αλλά από μόνοι τους οι κάτοικοι σε ομαδικό η ατομικό επίπεδο να ενδιαφέρονται για το περιβάλλον και την τόση ομορφιά που διαθέτει το νησί μας παρότι είναι πολύ καλά κρυμμένη από την χρόνια εγκατάλειψη. Σκοπός μας είναι να αλλάξουμε τις νοοτροπίες του στυλ « για όλα φταίνε οι άλλοι», «ο Δήμος είναι υπεύθυνος τι τον πληρώνουμε» και άλλες πολλές τέτοιου είδους σκέψεις , να ενεργοποιηθεί ο κόσμος και επιτέλους οι τόσες λύσεις που έχουμε όλοι για το καλύτερο του νησιού μας να μην μένουν στα λόγια αλλά να γίνουν δράση.

4. Πολλές φορές λένε πολλοί, ότι στη Μήλο είναι μειωμένο το αίσθημα της συλλογικότητας. Τι δείχνει η εμπειρία σας; Τη συμμερίζεστε αυτή την άποψη;

Το αίσθημα της συλλογικότητας δεν έχει μειωθεί μόνο στη Μήλο. Πιστεύω ότι είναι ένα παγκόσμιο γεγονός και το νησί μας όπως δείχνει είναι μια μικρογραφία της σημερινής Ελλάδας. Βλέπω την πλειοψηφία του κόσμου να σνομπάρει όχι μόνο τις δράσεις της ομάδας, αλλά γενικότερα τις εκδηλώσεις συλλογικών φορέων είτε είναι πολιτιστικές, είτε αθλητικές, είτε ενημερωτικές. Έχουμε κλειστεί στα σπίτια μας μπροστά από την τηλεόραση και δυστυχώς χάνουμε την ομορφιά και την ευχαρίστηση που μας προσφέρει η παρέα, η ομάδα, η συναναστροφή με άλλους ανθρώπους με κοινά ενδιαφέροντα, η ανάγκη για δημιουργία, ο άθληση μέσα σε

ένα σύνολο και γενικότερα η καλυτέρευση του βιοτικού μας επιπέδου. Ελπίζω όλα αυτά να αλλάξουν σύντομα για το καλό όλων μας. Η εθελοντική ομάδα είναι μια συλλογική ομάδα με σχεδόν πέντε χιλιάδες εν δυνάμει εθελοντές απλά το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών δεν έχει πάρει την απόφαση να κλείσει την τηλεόραση, να βγει έξω και να συμμετέχει. Δεν χάνουμε όμως την ελπίδα μας…

5. θα πηγαίνατε στα σχολεία να μιλήσετε στα παιδιά γι αυτό που κάνετε; Και αν ναι τι θα τους λέγατε;

Πήγαμε στα σχολεία και θα ξαναπάμε. Η ομάδα έχει πραγματοποιήσει στο παρελθόν δύο δράσεις με τα παιδιά των δημοτικών σχολείων της Μήλου και την HELMEPA στα πλαίσια της παγκόσμιας ημέρας εθελοντικού καθαρισμού ακτών 2010 όπου μετά το πέρας των δράσεων δόθηκαν στα παιδιά αναμνηστικά συμμετοχής. Ιδέες υπάρχουν πολλές και είναι

στις προθέσεις μας από την νέα σχολική χρονιά όχι μόνο να μιλήσουμε στα παιδιά αλλά και να κάνουμε δράσεις μέσα από τις οποίες θα προσπαθήσουμε να περάσουμε μηνύματα χρησιμοποιώντας πράγματα που καταλαβαίνουν καλύτερα όπως είναι το παιχνίδι και το παραμύθι. Δυστυχώς όμως επειδή η ομάδα δεν είναι νομικό πρόσωπο η κάποιου είδους φορέας το να μπούμε στα σχολεία είναι νομοθετικά δύσκολο. Ελπίζουμε να βρεθεί λύση και θα βρεθεί μόνο με την βοήθεια και την συμμετοχή των εκπαιδευτικών.

6. Η χώρα περνά μια βαθιά κρίση και οικονομική και κρίση αξιών. Ο εθελοντισμός είναι μια πρώτη απάντηση;

Ο εθελοντισμός είναι Η απάντηση. Η κρίση υπήρχε πάντα απλά τώρα έφτασε ο κόμπος στο χτένι. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι πρέπει να τα παρατήσουμε όλα και να αυτοκτονήσουμε. Με την εθελοντική εργασία μπορούν να αντιμετωπιστούν πολλά προβλήματα με πολύ μικρό κόστος και η εθελοντική ομάδα Μήλου είναι ένα τρανταχτό παράδειγμα. Ας έχουμε στο μυαλό μας πάντα πως μόνο η δράση μετράει. Όλοι μας κρινόμαστε από αυτό που κάνουμε και όχι από αυτό που σκεφτόμαστε.

Ευχαριστώ πολύ!!!

Περιμένω τις παρατηρήσεις - προτάσεις - απόψεις σας πάνω σε αυτές τις ερωτήσεις.