Αν... τότε....ποιός????

Ένα ατύχημα μπορεί να σου αλλάξει την ζωή. Μια στιγμή μπορεί να σου αλλάξει τα πάντα και ότι είχες δεδομένο να είναι πλέων ένα μακρινό όνειρο. Δεν τα έχω ζήσει αυτά τα συναισθήματα προσωπικά αλλά πριν λίγα χρόνια τα έζησε ένας πολύ δικός μου άνθρωπος και ένα μεγάλο βάρος έπεσε και στις δικές μου πλάτες. Με αυτό το ατύχημα άλλαξε και η δική μου η ζωή όπως και πολλών άλλων που ήταν κοντά σε αυτόν τον άνθρωπο.

Κάτι έφταιξε και έγινε αυτό το ατύχημα κάτι που δεν ξέρω, δεν ήμουν εκεί, δεν μπορώ να κρίνω. Η κοινωνία μας όμως και το κράτος έχει θεσπίσει νόμους, υπάρχουν δικαστήρια που βγάζουν αποφάσεις από το ποιο μικρό πταίσμα μέχρι το μεγαλύτερο κακούργημα. Θα μου πείτε το δικαστικό σύστημα στη χώρα μας είναι σαν την χελώνα. Οι αποφάσεις αργούν πολύ να βγουν, αναβολές στις αναβολές, απεργίες, δικαιολογίες δικηγόρων, τα χρόνια περνάνε, οι δίκες δεν γίνονται, τα προβλήματα παραμένουν.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι στο ατύχημα συγκρούστηκαν δύο οχήματα, δύο άνθρωποι. Ποίος φταίει όπως είπα πριν, δεν ξέρω. Αυτό όμως που ξέρω είναι ότι ο ένας βρίσκεται καθηλωμένος «για την ώρα» σε ένα καροτσάκι και ο άλλος συνεχίζει την ζωή του όπως είχε και πριν το συμβάν σαν να μην έχει συμβεί τίποτα.

Με λίγα λόγια αυτό που σκέφτομαι και θέλω να μοιραστώ μαζί σας είναι τελικά αν είναι δίκαιο όλο αυτό. Αν είναι σωστό να αφήνουν ανθρώπους που ίσως έχουν προκαλέσει ένα ατύχημα να κυκλοφορούν έτσι. Τι θα γίνει αν ξαναπροκαλέσει ένα παρόμοιο συμβάν τότε τι θα πούμε. Τι θα γίνει αν την επόμενη φορά δεν είναι ατύχημα αλλά δυστύχημα. Ποίος θα πάρει την ευθύνη για άλλη μια ζωή που μπορεί να καταστραφεί. Πιστεύεται πραγματικά ότι θα την πάρει κάποιος αυτήν την ευθύνη η θα περιμένουμε πάλι κάποια χρόνια για να αποφασίσει το δικαστήριο και ξανά μανά από την αρχή. Ένας φαύλος κύκλος που δεν έχει τελειωμό και που αφήνει πολλά ερωτήματα αναπάντητα και πολλές πληγές ανοιχτές. Τα συμπεράσματα δικά σας…